Stary zwyczaj.

"Orzeźwiona łzami wiary
Wraca w domy ciżba prosta
i jak każe zwyczaj stary
Różdżką wierzby siebie chłosta:
"nie ja biłem, wierzba biła"!
Z niepamiętnych czasów świata
Taki zwyczaj trwa radośnie
I syn ojca, i brat brata
Poświęconą różdżką chłośnie.
Skąd to poszło?-nikt nie zbada
Nikt po księgach nie odszuka
Od pradziada do pradziada
Poszedł zwyczaj na prawnuka..."
(Wł. Syrokomla: "Dni Pokuty i Zmartwychwstania"